جادوگران فرعون، دورتادورش جمع شده بودند. چیزی به شروع مسابقه باقی نمانده بود. جادوگران طناب و چوب هایشان را به زمین زدند. چوب ها مثل مار شدند. طناب ها مثل مار حرکت کردند. حضرت موسی (ع) گوشه ای ایستاده بود. ناگهان ندایی شنید: «موسی عصایت را بر زمین انداز» او معطل نکرد و به نام خدا گفت و عصایش را به زمین انداخت. عصا اژدها شد و همة طناب ها و وسایل جادوگران را بلعید. ناگهان، جادوگران همگی به زمین افتادند و به پروردگار ایمان آوردند. در کتابچة حاضر با نثری روان داستانی از حضرت موسی (ع) به تصویر کشیده شده است.