واژة «کمپوزیسیون» به معنای ترکیب‌بندی، متحد ساختن و پیوندزدن است. این کلمه در مواردی به کار می‌رود که اجزای جداگانه و مختلف تابلو، یک کل را تشکیل می‌دهند و در این کل معنای بیش‌تری پیدا می‌کنند. هنگامی که نقاش در اتود خود، از روی مدل، اندام یک انسان یا شئ را می‌کشد، کمپوزیسیون نقش زیادی ندارد. اما هنگامی که او در تابلوی خود چند اندام یا شئ را به تصویر می‌کشد، به خصوص، هنگامی که از روی تخیل و تصور خود این تصاویر را خلق می‌کند کمپوزیسیون مفهومی تعیین‌کننده‌ می‌یابد. کمپوزیسیون در مجسمه‌سازی نیز، یعنی وحدت فرم و محتوا که مجسمه‌ساز باید به آن دست یابد. کتاب حاضر، جلد هفتم از مجموعة ده‌جلدی «مکتب هنرهای تجسمی» است که به دو هنر تجسمی نقاشی و مجسمه‌سازی و بیان مفهوم کمپوزیسیون در این دو هنر اختصاص دارد.