از سال 1950 توجه مربیان، روان‌شناسان و پزشکان به گروه خاصی از کودکان و آموزش آنان معطوف شده، آنها از نظر جسمی و مغزی دارای هیچ‌گونه عارضة مشخصی نیستند، اما دچار نارسایی‌های ویژه در یادگیری و گاهی اوقات نابه‌هنجاری‌های رفتاری هستند. هم‌چنین درمان آنها با روش‌های متداول امکان‌پذیر نیست. این دسته از کودکان با کودکانی که دچار عارضة مغزی هستند اشتباه گرفته می‌شوند. از این رو در کتاب حاضر، ضمن توضیح ابتدایی دربارة کودکان دارای نارسایی‌های ویژة یادگیری، به مباحث مربوط به آنها و بیماری پرداخته شده است. تاریخچه و تعریف نارسایی‌های ویژه در یادگیری؛ برآورد درصد شیوع و گروه‌های عمده با نارسایی‌های ویژه در یادگیری؛ مراحل تشخیص کودکان با نارسایی‌های ویژه در یادگیری و روش‌های بازپروری و آموزشی کودکان با نارسایی‌های ویژه در یادگیری عنوان فصل‌های کتاب است.