کتاب حاضر در یازده فصل مجموعه‌ای است از نامه‌ها و پیام‌های تاریخی امام خمینی (ره) که به مناسبت‌های مختلف نوشته شده‌اند. فصل نخست کتاب به پیام‌ها و نامه‌هایی اختصاص دارد که حضرت امام (ره) در زمان مبارزه با رژیم پهلوی تا هنگام پیروزی انقلاب اسلامی نوشته‌اند. از جمله مطالب این فصل می‌توان به نامه به آیت‌الله بروجردی، تلگراف به شاه و اعتراض به عملکرد اسدالله علم، اعلام عزای عمومی در عید سال 1342، مخالفت با لایحه‌ی کاپیتولاسیون، نامه‌ی سرگشاده به امیرعباس هویدا و پیام‌های مختلف در مناسبت‌های گوناگون به ملت ایران اشاره کرد. فصل دوم با عنوان “منشور روحانیت” دربرگیرنده‌ی نامه‌ی امام خطاب به روحانیون با موضوع تعیین استراتژی نظام جمهوری اسلامی و رسالت حوزه‌های علمیه است. فصل بعد نیز با عنوان “منشور برادری”، شامل نامه‌ای است خطاب به محمدعلی انصاری، از اعضای دفتر امام، که موضوع آن مفتوح بودن باب اجتهاد در حکومت اسلامی است. نامه‌ی تاریخی امام به گورباچف و دعوت وی به اسلام که با ذکر عجز تفکر مادی در تامین نیازهای بشر و پیش‌بینی شکست کمونیسم همراه بود، موضوع فصل چهارم کتاب را تشکیل می‌دهد. پیام‌های عزت‌آفرین به پاپ ژان پل دوم، یا پیام‌هایی درباره‌ی برکناری منتظری، بنی‌صدر و یا مسائلی چون غائله‌ی کردستان و حزب خلق مسلمان (در تبریز) از دیگر موضوعات فصل‌های کتاب است. در ادامه پیام‌هایی که امام در خصوص واقعه‌ی جمعه‌ی خونین مکه و قطع‌نامه‌ی 598 داده بودند، آمده است. فصل‌های پایانی کتاب نیز شامل نامه‌هایی است که در دوران بازسازی و سازندگی کشور از طرف امام نوشته شدند.