این داستان، روایتی غیر خطی دارد و راوی پراکنده گو یش، خود داستان نویس است، داستان نویسی که دارد از مرگ داستان نویسی دیگر می گوید، البته در قالب خرده روایت هایی که عامدانه این گونه نوشته شده اند. درهم ریختگی های فرمی و روایی داستان نشان از آشفتگی های ذهن راوی (داستان نویس) دارد. او (راوی) عامدانه خواننده را با متنی به ظاهر پریشان که در آن عناصر جمله ها اغلب به هم ریخته اند، مواجه می کند و انگار قصد دارد چیزی را لابه لای این پریشان گویی ها پنهان کند. این داستان، روایتی شاعرانه از خودکشی داستان نویسی ا ست که هیچ دلیل روشن و مشخصی در طول داستان برای خودکشی اش پیدا نمی کنید و… .