یکی دو بار هم اتفاق عجیب افتاد که از طرفی برای من فرق داشت و از طرفی هم مرا به فکر فرو برد و تا الآن، مدام در گوشه ای از ذهنم باقی مانده است. نمی دانم چرا؟ ولی هر بار که من تیله های نصیرالدین و شرافت را در دست می گرفتم، همین که در دست من به همدیگر می خوردند، هر دو می شکستند! تماسشان با همدیگر خیلی ملایم و آهسته بود، اما نمی دانم چرا هر دو از وسط می شکستند. خودشان هم تعجب می کردند از این کار، این معمایی بود که چندین سال بعد حل شد. البته این معما را تنها من حل کردم؛ ولی دیگر خیلی دیر شده بود!