این کتاب، عمدتاً در پی نمایاندن مشکلات تفکر نسبی گرایانه است و از این روی، می‌توان آن را ضد نسبی‌گرایی تلقی کرد، اما این بدان معنی نیست که از نظر نویسنده، نسبی‌گرایی ریشه‌ی همه شرهاست. به یقین چنین نیست. باورهای غلط، تبیین‌های نادرست از واقعیت و شرارت‌های اخلاقی در غیاب نسبی گرایی نیز وجود دارند.