سخن از معرفت در دایرة حکمت اسلامی به دو شاخة عمده منشعب می شود: نخست، بحث از احکام هستی شناختی معرفت و دوم، سخن از واقع نمایی آن برای عالم. مباحث عمدة این دو بخش در آثار صدرالمتالهین ارائه شده است. البته این موضوع از مباحث مبنایی حکمت صدرایی است. در حکمت ایشان، معرفت شناسی با فلسفه و نیز آموزه های دین، ارتباط متقابل و تاثرات متعددی دارند. این ویژگی است که مباحث معرفت در حکمت صدرایی را از دیگر مباحث متمایز ساخته است. به عبارتی، صدرا علاوه بر بررسی احکام و احوال معرفت، تاثیرات متقابل آموزه های دین و معرفت و نیز فلسفه و معرفت و هم چنین عرفان و معرفت را به طور گویا ارائه کرده است. صدرا نظام معرفت شناسی خویش را با تکیه بر اندوخته های حکمت اسلامی پیش از خود و با ارائة نظریات بدیع و گاه با نقدهای مفصل بر دیدگاه های پیشینیان شکل داد. کتاب حاضر به منظور بررسی معرفت از دیدگاه صدرالمتالهین در دو بخش هستی شناسی معرفت و معرفت شناسی به نگارش درآمده است.