روایت شناسی نظریه و مطالعه ساختمند روایت است. در طول قرن بیستم، روایت شناسی به یکی از ملموس ترین، یکپارچه ترین و دقیق ترین حوزه های تخصصی مطالعات فرهنگی و ادبی تبدیل شده است. روایت شناسی در آغاز به عنوان علم صورت و ساختار روایت، جایگاهی تأثیرگذار در برخورد با روایت ادبی یافت و رویکرد تاریخی را برای چند دهه در سایه قرار داد. هدف کتاب حاضر توضیح تحولی است که روایت شناسی های صورت گرایانه و ساخت گرایانه در سال های اخیر از سر گذرانده اند تا از این طریق اصول و سازوکارهای روایت شناسی های جدید را تبیین کند.