در کتاب حاضر از سه نگاه «مدرنیست»، «نمادین ـ تفسیری» و «پست مدرن»، به سازمان و پدیده های سازمانی پرداخته می شود. «نگاه مدرنیست»، سازمان را به عنوان یک وجود عینی مستقل می داند و رویکرد اثبات گرا برای تولید دانش در پیش می گیرد. «نگاه نمادین ـ تفسیری»، سازمان را به عنوان محفلی می داند که به وسیلة روابط انسانی، پایدار می ماند و چگونگی خلق معانی فهم پذیر کردن واقعیات را برای کسانی که در حفظ آنها مشارکت دارند، موشکافی می کند. «پست مدرنیسم»، نوعی «شکاکیت سالم»، به هر گونه «نظریة غالب»، ایجاد می کند و به شما و دیگران مجوز می دهد تا هر چیزی را به صورت کاملاً متفاوت بیازمایید. نگارنده معتقد است که بهترین نظریه ها، نظریه هایی هستند که شما آنها را با تجربة خود، نسبت به سازمان، همسو یافته اید یا ابداع کرده اید.