پژوهشی است درباره معنا، مصداق و کاربردهای احکام و مقررات اضطراری در فقه اسلامی. در این پژوهش ابتدا به بررسی برخی از اصول و مبانی فقه مانند اصل حرمت، اصل اباحه و اصل سهولت و تسامح پرداخته شده آنگاه به تبیین اصل مصلحت و تفاوت آن با ضرورت و مواردی از ضرورت در فقه در عصر ما نیز موارد ابتلای فراوانی دارد مانند مسایل بهداشتی و مواردی که منجر به وقوع عسر و حرج در زندگی انسان‎ها می‏شود، پرداخته شده است. نگارنده قواعد ضرورت و موارد اجرای آنها در امور زندگی را از دیدگاه مذاهب فقهی مختلف اسلامی بررسی نموده و احکام ضرورت در قوانین وضعی و فرق آن با ضرورت در فقه را بیان می‏کند و معتقد است که در مواردی که زندگی انسان با مشکل روبرو می‏شود بنابر ضرورت و مصلحت باید احکام فقهی متناسب با حال اضطرار وضع شود تا این مشکلات بیشتر نشود.