“نظریه های انقلاب “طی نه فصل ویژه دانشجویان رشته های علوم سیاسی و جامعه شناسی فراهم آمده است .نگارنده در مقدمه خویش یادآور می شود” :یکی از موضوعاتی که در حوزه علوم انسانی فاقد پارادایم است، موضوع انقلاب های اجتماعی است…سوال اصلی این است که با چه راه کارهایی می توان در عین فقدان پارادایم مشترک در علوم انسانی به فهم نسبتا جامعی نسبت به پدیده ای چون انقلاب اجتماعی دست یافت؟ مفروض بنیادین ما در این کتاب این است که انقلاب یک موضوع بین رشته ای است و فقط با ایجاد ارتباط بین شیوه ها و چشم اندازهای نظری موجود در هر یک از این رشته ها امکان درک جامع از پدیده انقلاب محقق می شود .”نگارنده به همین منظور ابتدا به تلاش های انجام شده در شناسایی و دسته بندی نظریه های انقلاب، سپس به نکاتی در مورد علوم انسانی اشاره می کند و در نهایت از منظر چند رشته در علوم انسانی مقوله انقلاب را شرح می دهد .عناوین کتاب از این قرار است” :علوم انسانی و انقلاب، علوم انسانی و نظریه های انقلاب”، “فلسفه و انقلاب”، “الهیات و انقلاب”، “تاریخ و انقلاب”، “ادبیات و انقلاب”، “فلسفه سیاسی و نظریه های سیاسی و انقلاب”، “ایدئولوژی و انقلاب”، “جامعه شناسی و انقلاب “و “روان شناختی اجتماعی و انقلاب .”