پژوهشی در زمینه تناسب بین آیات و سوره های قرآن کریم اسلوب قرآن در این زمینه است. در این نوشتار به نقش شناخت ارتباط و پیوستگی معنایی تمامی آیات در یک سوره و وحدت موضوعی مندرج در آیات قرآنی، در تفسیر قرآن و فهم محتوای آن پرداخته شده و نمونه هایی متعددی از این تناسب و وحدت در این کتاب آسمانی معرفی شده و برخی از مشکلات موجود در زمینه شناسایی وحدت موضوعی سوره های قرآن بیان شده است. نویسنده نخست به بیان پیشینه ای تاریخی از علم مناسبت و رابطه آن با وحدت موضوعی پرداخته و پس از آن اقسام ارتباط و مناسبات میان آیات قرآن را معرفی نموده و از هر مورد از آن ها مثالی ذکر کرده است. آنگاه به مسأله سیاق و ارتباط بین آن با علم مناسبت و وحدت موضوعی اشاره نموده و نقش آن ها را در تفسیر قرآن و فهم پیام آیات یک سوره بررسی نموده است. در ادامه نویسنده دیدگاه های برخی از مفسران و قرآن پژوهان را درباره وحدت موضوعی بین آیات و سوره های قرآن، منعکس نموده و به نقد و ارزیابی دلایل نظریه وحدت موضوعی و دلایل انکار آن پرداخته است.