جی از روی صندلی بلند شد و دستانش را مشتاقانه برای دست دادن به سمت او برد. در مقابلش دامین هیرست بر روی مبل چرمی سفید رنگ تزیین شده با تکه های ابریشم نشسته بود. در حالی که شانه ها و سرش رو به جلو خم شده بود و با توجه به صورت سرخ شده و عبوسش، به نظر می رسید که قصد اعتراض به او را دارد. پشت سر آن ها پنجره ی پیش آمده شاه نشین ساختمان بر روی منظره ای از ساختمان های بلند و درهم برهم که مانند یک چند ضلعی بابلی غول پیکر در سرتاسر افق کشیده شده بودند، باز می شد. شب روشن بود و هوا کاملاً تمیز. آن ها یا در دبی یا قطر بودند؛ دکوراسیون اتاق در واقع الهام گرفته از یک عکس تبلیغاتی از هتل قصر امارات در ابوظبی بود که از یک نشریه لوکس آلمانی برداشته بودند.