مقایسه ای بین دیدگاه های فلسفی و کلامی امام «محمد غزالی» و سورن «کی یر کگور» در مورد ابعاد مختلف «معرفت دینی» است. در این پژوهش سعی شده است با مطالعه آثار و افکار این دو اندیشمند غربی و اسلامی شباهت ها و نقاط متمایز تفکرات آن ها در مورد امکان و کیفیت معرفت یافتن نسبت به آموزه های دینی مورد بحث قرار گرفته و دیدگاه های آنان در مورد عقل و عقل دینی ارتباط عقل فلسفی و عقل دینی، عقل ستیزی و اعتبار بیش از حد قائل شدن به عقل بررسی گردیده و نقش معرفت حضوری و شهودی در کشف آموزه های دینی تحلیل شود. از دیدگاه نویسنده هر دوی این اندیشمندان عقل دینی را تا حدی معتبر می شمارند اما در سطوح مهمتر دین برای عقل اعتبار زیادی قائل نیستند و برای ایمان دینی و کشف و ذوق باطنی در دین اعتبار بیشتری قائل هستند.