نويسنده در اين مجموعه به نقش نظام آموزشي بر توسعه ايران معاصر مي‌پردازد. آموزش و پرورش بنيان و پايه اوليه توسعه را تشکيل مي‌دهد.امروزه آموزش و پرورش به عنوان معياري در جهت ارزيابي و اندازه‌گيري پيشرفت و توسعه جوامع استفاده مي‌شود. در اين پژوهش که در پنج فصل تنظيم شده است به مباحثي چون کليات پژوهش، چارچوب و الگوي نظري پيشينه نظري، تعريف مفاهيم، ارائه و تجزيه و تحليل داده‌ها و اطلاعات، استنتاج و نتايج تحقيق پرداخته شده است.