کتاب حاضر گزارشی از اوضاع اجتماعی و سیاسی است که بر خلاف کارهای دیگر جلال آل احمد در قالب یک داستان بلند طنز بازگو می شود. زبان طنز بهترین شیوه برای بیان انتقادهای تند و شدید سیاسی است، زیرا چنین شیوه ای به معضلات جامعه اشاره می کند و آن را مورد انتقاد قرار می دهد و در عین حال موضع گیری و عکس العمل شدیدی هم برای نویسنده در پی ندارد. در این داستان آل احمد علاوه بر این که به معضلات سیاسی و اجتماعی جامعه روزگار خود می پردازد، نقش و عملکرد قلم به دستان و روشنفکران جامعه را هم می نمایاند و برخی از آن ها را نیز مورد انتقاد قرار می دهد.