کتاب حاضر گزارشی از اوضاع اجتماعی و سیاسی است که بر خلاف کارهای دیگر جلال آل احمد در قالب یک داستان بلند طنز بازگو می‌شود. زبان طنز بهترین شیوه برای بیان انتقادهای تند و شدید سیاسی است، زیرا چنین شیوه‌ای به معضلات جامعه اشاره می‌کند و آن را مورد انتقاد قرار می‌دهد و در عین حال موضع‌گیری و عکس‌العمل شدیدی هم برای نویسنده در پی ندارد. در این داستان آل احمد علاوه بر این‌که به معضلات سیاسی و اجتماعی جامعه روزگار خود می‌پردازد، نقش و عملکرد قلم به دستان و روشنفکران جامعه را هم می‌نمایاند و برخی از آن‌ها را نیز مورد انتقاد قرار می‌دهد.