اگر کسی حوادث عالم را ظهور اسماء الله نبیند و این همه فعل و تدبیر را به یک ذات یگانه نسبت ندهد چگونه می تواند حقیقت عالم هستی را درک کند؟ حال در این میان، هر یک از انسان ها به طریقی (سرّ عقلی و یا سرّ قبلی) به سوی کمال در حرکت اند، اما بهترین روش برای شناخت توحید و شناخت خدا، خودشناسی است، زیرا انسان کامل ترین مظهر و آیت الهی است، در کتاب حاضر، با بیان تعریفی کوتاه از اسمای حسنی، رابطة این اسما با عالم هستی و قوای انسانی شرح داده شده است. مسیر حرکتی کتاب این گونه بوده است که در هر یک از فرازها، نخست موضوع توحید و اسمای حسنی مطرح شده و بعد از آن، رابطة اسما با قوای انسان بیان شده است. این سبک نگارشی، با عنوان روش «لمّی» شناخته شده است.