نویسندگان در این کتاب به بررسی انتقادی نسبت بین سه مؤلفه اساسی «آموزش»، «مهارت افزایی» و «اشتغال دانش آموختگان رشته علوم اجتماعی و گرایش های زیرمجموعه آن در جامعه ایران» با محوریت برنامه های آموزشی این رشته در روند تاریخی پرداخته اند و برنامه های آموزشی این رشته دانشگاهی و گرایش های آن را از آغاز تأسیس تا سال 1395 مورد واکاوی قرار داده اند. هدف اصلی از نگارش این کتاب دستیابی به شناختی تاریخی، معرفتی و هستی شناسانه درباره روند و وضعیت رشته علوم اجتماعی در ایران است. از دیگر اهداف این کتاب می توان به بررسی تحولات و شناخت آسیب ها، موانع و چالش های فراروی علوم اجتماعی، بررسی رابطه میان سه مؤلفه تحصیل، مهارت آموزی و اشتغال با محوریت برنامه های آموزشی این رشته و همچنین کارکردهای این علوم در جامعه ایران اشاره کرد.