حوادث تاریخی انقلاب فرانسه در سال های 1851- 1848 اهمیت زیادی داشت. در این سال ها پرولتاریای انقلابی و سایر طبقات زحمت کش جامعه در فرانسه و کشورهای دیگر اروپا علیه ارتجاع به مبارزه برخاسته بودند که روز به روز سبعیت و سفاکی بیش تری از خود نشان می داد. مارکس و انگلس در شرایط تشدید ارتجاع در اروپا، نتیجه گیری و تصمیم تئوریک تجربه ی نبردهای انقلابی این سال ها را برای حفظ و تشکل نیروهای پرولتاریای انقلابی و آموزش تئوریک کادرهای حزب انقلابی وظیفه ی عمده ی خویش می شمردند و بر آن بودند که کادرهای انقلابی فقط در صورتی می توانند برای استقبال از اوج آینده ی جنبش انقلابی دموکراتیک آمادگی لازم داشته باشند و وظایف خویش را در این جنبش به نحو شایسته انجام دهند که دانش تئوریک خویش را بر پایه ی بررسی و تحلیل مشخص حوادث تاریخی و تجربه ی انقلابی و نتیجه گیری مشخص علمی از این تجربه عمق بخشند. نگارش کتاب حاضر تحت تاثیر مستقیم و در جریان حوادث دسامبر سال 1851 آغاز شد و در مارس سال 1852 پایان یافت. کودتای لویی بناپارت، برادرزاده ی ناپلئون بناپارت در دوم دسامبر سال 1851 صورت گرفت. مارکس در جریان نگارش کتاب پیوسته با انگلس درباره ی حوادث فرانسه تبادل نظر می کرد.