«هزار و یک هرتز» از دو بخش اصلی تشکیل می شود: شش مقاله در باب رویکردهای طراحی برای پرورش قابلیت های زیبایی شناختی و انتقادیِ محصولات الکترونیکِ خارج از بافتارهای تجاری (فصل های 1 تا 6) و پنج طرح مفهومی پیشنهادی در قالب اشیا، ویدیو و تصاویر؛ محصولات جانبی پژوهشی در باب ترکیبی میان عمل و نظر، که در آن نه عمل و نه نظر پیشتاز نباشد. فصل نخست به بحث درباره رویکردهای طراحی موجود برای پرورش قابلیت های زیبایی شناختی اشیای الکترونیک می پردازد. هدف رویکردهای طراحی فعلی، بهینه سازی تجربه استفاده از یک شیء است، که نتیجه اش محدود کردن تجربه ما به امور کسل کننده است. فصل دوم به بحث درباره نقش درجات مختلف «کاربر-دشمنی»، نظیر ناآشنایی و بیگانگی در طراحی اشیای الکترونیک می پردازد. فصل بعدی به بررسی طراحی کارکرد (و نه فرم) برای ایجاد انواع جدیدی از تجربه زیبایی شناختی می پردازد. بحث درباره رفتار به عنوان تجربه روایی به واسطه اشیا و بررسی نحوه ترغیب شدن کاربر به تجربه کردن موقعیت های روایی جدید به عنوان شخصیت اصلی به واسطه مجسم شدن نیازها و تمایلات غیرمعمول روانی در اشیای الکترونیک در فصل چهارم ارائه می شود. بحث درباره سامانه های نمایش و مصرف برای ایده ها؛ سامانه هایی که هرچند احتمالا تولید انبوه یا حتی نمونه سازی اولیه هم نمی شوند، ولی از حالت مفهومی اشیا به عنوان ایده استفاده می کنند در فصل پنجم مطرح می شود. کاوش در مورد پیوندهایی که هنرمندان و طراحان میان محیط نامریی تشعشعات الکترومغناطیس و فرهنگ مادیِ اشیا برقرار کرده اند، موضوع فصل ششم است. این مبحث توجه ما را به ابعاد زیبایی شناختیِ فراموش شده میدان های الکترومغناطیس جلب می کند. فصل هفتم با عنوان «هزار و یک هرتز و ابزارک های متعالی»، نقدی است بر کار طراحی این پروژه. این فصل شامل پنج طرح مفهومی پیشنهادی برای ابزارهای الکترونیک به عنوان اشیای پسابهینه است.