شیخ شهاب‌الدین ابوالفتوح یحیی ابن حبش ابن امیرک سهروردی، معروف به شیخ اشراق و شیخ مقتول (حدود 549-587 هـ . ق)، موسس حکمت اشراق و از حکمای بزرگ اسلام در قرن ششم است. شیخ اشراق حکمت و اصول فقه را در مراغه نزد مجدالدین جبلی فراگرفت و در حکمت تبحر و احاطة تمام یافت، سپس به تفکر و ریاضت و یک چند در عراق و شام به سیاحت پرداخت و در علوم غریبه نیز تبحر به هم رسانید. در حلب مورد اتهام و مخالفت فقها واقع شد و به امر صلاح‌الدین ایوبی در حدود سن 36 یا 38 سالگی به قتل رسید. از تالیفاتش به عربی حکمه الاشراق، تلویحات، المشارع، هیاکل‌النور، کلمه التصوف و… را می‌توان نام برد. از وی رسالات چندی نیز باقی مانده است. در کتاب حاضر هشت رسالة سهروردی با عنوان فی حاله الطفولیه، رساله الطیر، لغت موران، روزی با جماعت صوفیان، آواز پر جبرئیل، سفیر سیمرغ، فی حقیقه العشق، و عقل سرخ با تصحیح، توضیح و مقدمة استاد کاظم محمدی به چاپ رسیده است.