کتاب حاضر، بحث هایی است در جلسات عمومی و قسمت هایی از آن حاصل گفت وگو با گروه های چندنفره در ارتباط با فلسفه زندگی است. در این کتاب بیان می شود که در هستی ما خشم و نفرت مانند سیلی عظیم خودش عامل حرکت و ارضای خودش است؛ حال آنکه حسنات شیوه هایی است نمایشی، دفاعی و تاکتیکی که انسان به حکم ضرورت انطباق در یک رابطة ناهنجار و پر آزار، خود را در پناه حرمت و تقدس آن ها قرارداده است. ما با شوق و رغبت خشم می ورزیم و با اکراه و بی میلی، مهر. اگر به روابط توجه کنیم، می بینیم افراد با صفات نیک فقط بازی می کنند؛ در رابطة با آن ها جدی نیستند، تا آنجا که توجیه پیدا کنند. راه درستشان باشد از عمل به آن ها اجتناب می ورزند و موضوع را به ادا و وانمود برگزار می کنند.