این مجموعه ی گفتگو که از نخستین تا آخرین فیلم فیلم ساز تا این لحظه را در بر گرفته، جهت دیگری را آشکار می کند. این که چطور جیلان پس از گذشت همه این سال ها، هنوز در رابطه اش با آشفتگی معناها و در جدال با روح آشتی ناپذیر، خود صریح و صادقانه حرف می زند و فیلم سازی که از نظر کسب افتخارهای هنری در جایگاهی ایستاده که غایت رؤیاهای هر سینماگری از این جنس است. جایزه ویژه هیئت داوران برای فیلم دوردست، جایزه فیپرشی برای اقلیم ها، بهترین کارگردانی برای سه میمون، جایزه بزرگ کن برای روزی روزگاری در آناتولی و بالاخره، نخل طلای بهترین فیلم برای خواب زمستانی.