هنر تئاتر مرکب است از چند هر مختلف: ادبیات ( پییس تئاتر)، نقاشی (دکور، لباس، گریم)، موسیقی، هنر پلاستیک ( رقص و نمایش حالات بدن)، معماری ( دکورهای با حجم) و نیز دو فن دیگر که این مجموعه را کامل می کند و آن دو عبارت است از فن روشنایی و فن ماشین سازی سن که مقصود، ساختن آلات متنوع برای ایجاد اصوات مختلف ( مانند غرش ، رعد، خروش دریا، طوفان ریزش باران و هزاران صدای دیگر موجود در طبیعت) می باشد. در کتاب حاضر هنر تئاتر شامل ادبیات، ریتم صدا، تنفس، گیرایی داشتن سخن، تقسیم بندی پییس، ژست ها و جنبش های بدن و میزانس توضیح داده شده است. نگارندة کتاب، عبدالحسین نوشین (1285- 1350 ش) خود از کارگردانان، بازیگردانان، ادیبان، نویسندگان، مترجمان و محققان مشهور ایران در دورة معاصر است.