کتاب حاضر، دربردارندة داستانی خیالی از روزهای جوانی و بیماری «فریدریش نیچه» (متفکر آلمانی قرن ۱۹) است. هنگامی که دست حوادث او را برای درمان به «دکتر برویر»، استاد «زیگموند فروید» و روان‌درمان‌گر اتریشی رسانده. بر اساس این داستان دکتر برویر باید به نیچه از نظر جسمی و روحی کمک کند تا فکر خودکشی از سرش دور شود. نویسنده در رویارویی تخیلی این شخصیت تاریخی، اندیشه‌های نیچه و فروید را در مقابل هم قرار می‌دهد و جرقه‌های آغاز علم روان‌کاوی را تشریح می‌کند. ویژگی این کتاب در کنار مفاهیم علمی و فلسفی آن، رویارویی تخیلی این دو شخصیت تاریخی و کشاندن زندگی واقعی آن‌ها به فضای داستان است.