«هیرشمن»، بر این نظر است که علوم اجتماعی زمان ما نتوانسته است حوزه ها و حدود تأثیر رشد اقتصادی را بر سیاست روشن کند. از این رو، وی در این کتاب مخاطبان را به مطالعه آرا و افکار متفکرانی چون «روسو»، «منتسکیو»، «آدام اسمیت»، «جان میلار»، «جیمز استوارت» و… دعوت می کند و نشان می دهد که چگونه پس از یک دوره توسل به ابزارهای متفاوت و متنوع برای تهدید هواهای نفسانی، وظیفه عمده در این زمینه به حوزه اقتصاد محول گشته است. این کتاب درآمدی بر «تاریخچه زایش و تحول سرمایه داری» است.