هدف اين کتاب مشخص کردن محدوديت‌هاي مدرنيسم يا تلاش براي ارائه راه‌حلي براي آنچه «سوزان استنفورد فريمن» با اتلاق واژگان مدرن مدرنيسم مدرنيته مدرنيزاسيون مي‌خواند، و افزون بر آن ضد مدرن، نيست. بلکه نويسنده مي‌خواهد به سردرگمي‌ها درباره سهم اين در تأکيد بيش‌ازحد بر موارد جديد اشاره کند که باعث حاشيه‌اي شدن وانمايي‌هاي اسطوره‌اي، اجراهاي تک نفره، تاريخ اجراي اين ژانرها، تکنيک‌هاي بدني به شيوه‌اي که در آن موقعيت‌هاي موضوعي مدرن از قديمي‌ها استفاده مي‌کنند و تداوم چيزهاي ديگر در ادوار پيشين – شامل بحران ديرپاي مدرنيته و همساني نقد ضد مدرن است.