“واپسین شطحیات “عنوان هشتمین شماره از “مجموعه آثار نیچه “است .این کتاب در سه فصل نگاشته شده است .بخش آغازین به شرح حال و روزشماری از زندگی، فلسفه و جهان بینی “نیچه “اختصاص یافته است .در این بخش ریشه های خاموشی فعالیت فکری نیچه تشریح شده، ضمن آن که نگارنده دست کشیدن نیچه از خلق آثار فلسفی و ادبی را “کسوف معنوی “می داند .دومین فصل با عنوان “واپسین شطحیات “حاوی جملاتی پراکنده از نیچه است .گفتنی است نیچه در 10سال پایانی عمر خود این سخنان را بر زبان رانده است و این جملات بازتاب دورانی از زندگی نیچه و نشانگر روحیات وی بوده به گونه ای که در قالب آن جملات وانمود می کند دیوانه و مجنون است .در فصل سوم نوشته های آغازین نیچه درج شده است . این نوشته ها عمدتا در سن 17تا 18سالگی وی به طبع رسیده اند” .بینش تاریخی نیچه “پایان بخش کتاب است که طی آن آرای تنی چند از اشخاص در باب وی گردآوری شده است .