پیامدگرایی و وظیفه‌گرایی از نظریات اخلاق هنجاری‌اند. نظریات پیامدانگارانه برای بازشناسی خوب و بد، درست و نادرست به نتیجه‌ی کار توجه می‌نمایند و معتقدند: «تنها در صورتی عملی صواب است که خودش یا قاعده‌ای که تحت آن قرار می‌گیرد، دست‌ِکم به اندازه هر بدیل ممکن دیگری، غلبه‌ی خیر بر شر را ایجاد کند و تنها درصورتی خطاست که چنین نکند». در نظریات پیامدگرایانه، غایت می‌تواند متعدد باشد، مانند، لذت، قدرت، معرفت و… . در این کتاب به بررسی، تحلیل و نقد «وظیفه‌گرایی و پیامد‌گرایی در اخلاق»، پرداخته می‌شود.