انقلاب مشروطیت ایران، که در سال 1285 خورشیدی رخ داد، از رکن‌های اساسی تاریخ کشور ایران می‌باشد. با این که حدود یک قرن از جریان این انقلاب سپری شده هنوز زوایای پنهانی از آن وجود دارد که می‌تواند گره‌گشای بعضی از امور امروزی نیز قرار گیرد. در این جریان علاوه بر مشروطه‌چی‌های روشنفکر، مردم مقلد نیز کم نبودند که مشروطه را عامل نجات کشور خویش دانسته و به نیت خدمت به وطن و مملکت در راه آن کوشیده و حتی جانشان را نیز فدای مشروطیت کردند و بودند روشنفکرانی که از اولین روز جریان به شفاف‌سازی آن همت گماشتند. یکی از این روشنفکران که از طبقه‌ی تجار تبریز، وکیل اولین دوره‌ی مجلس شورای ملی شده بود حاج میرزا آقا فرشی تبریزی است که از پایتخت، امورات مشروطه‌چی‌ها را ساماندهی و رهبری می‌کرد. وی چون به تجارت فرش ایران با اروپا مشغول بوده به فرشی تبریزی معروف است. حاج میرزا آقا فرشی به دلیل رهبری مستقیم مشروطه، یکی از پاسداران تبریز به نام سید رضا تبریز را به عنوان کاتب استخدام نمود تا شخص مورد نظر جریان مشروطه را به طور روزانه به ارباب خویش گزارش ‌دهد. چون او از روی همین حوادث و اتفاقات تبریز، جریان امور را هدایت می‌کرد کاتب کوچک‌ترین تعصب یا اغماضی از خود نشان نداده و این نامه‌ها به صورت کتاب درآمده است که حاکی از دلاوری‌ها و شجاعت‌های مردم تبریز است. کتاب حاضر شرح وقایع مشروطیت به روایت‌ نامه‌های سیدرضا به حاج میرزا آقا فرشی است.