باغ ایرانی مکانی محدود و محصور با رمز و رازهایش است و جایگاه خاطره و خیال که در محدودة خود باقی نمی ماند. باغ، این طبیعت اهلی شده، هم زمان از ارزش های زیبایی شناختی، متعالی و سودمندی برخوردار است و به واسطة ارزش های چندگانه اش کلیة حواس پنج گانه را درگیر می کند. باغ های ایرانی اولیه واقع شده در کویر، جهت مصون ماندن از هجوم غارتگران، چه انسان، حیوان و انبوه شن های روان به وسیلة دیوارهایی محصورشده بودند. با ظهور اسلام، این باغ های زمینی یک ویژگی مقدس یافتند؛ استعاره ای از بهشت آسمانی که پاداش زندگی پس از مرگ مومنین خواهد بود. در طول قرن های اخیر، این باغ ها همراه با هندسة شطرنجی و منطقی خود، جاذبه ای جهانی به دست آوردند. امروز، محدودة محصور شدة باغ به مکانی برای فرار از جنگل انبوه بتنی شهرهای شلوغ محل زندگی ما تبدیل شده است و منعکس کنندة بازگشت به عشق و درک طبیعت و شاید فراتر از همه، مکانی برای تمرکز و آرامش شده است. نگارنده در کتاب حاضر که رسالة دکتری وی بوده است، شرح می دهد که چگونه باغ ایران تداعی کنندة بهشت برای همة ما است.