کتاب «پایان فلسفه»، مجموعه‌ای است که شخص «مارتین هایدگر»، دستور گردآوری آن را به شاگردش صادر کرده است. اهمیت کتاب از آن‌روست که شامل صریح‌ترین برخورد هایدگر با تاریخ وجود به‌مثابه مابعدالطبیعه است، که از افلاطون و ارسطو آغاز می‌شود و تا «شلینگ»، «کی‌یر کگارد» و «نیچه» ادامه پیدا می‌کند. این کتاب، عریان‌ترین چهره‌ي هایدگر متأخر است که براساس وجود‌اندیشی تاریخی، حتی «وجود زمان» خود را جزئی از تاریخ فلسفه، تلقی می‌کند.