شهید محمد رضایی، یکی از همان آدم هایی بود که خیلی زود از بین ما رفت؛ قبل از این که فرصت باشد که او را زندگی کنیم و حالا باید او را در میان برگ های کتاب بجوییم. کتاب پای کوب حاصل ساعت های زیادی کار و تحقیق در مورد زندگی این شهید عزیز است. ده ها ساعت پای صحبت کسانی نشستیم که روزی از نزدیک شهید را دیده اند و همراه او بوده اند و حتی تا لحظه شهادت و پایان هر مصاحبه برای نویسنده فقط آه و افسوسی باقی می ماند که ای کاش من هم قدم شهید بودم. وقتی دوران کودکی او را از زبان خانواده می شنیدم باز هم افسوس خوردم که ای کاش در کودکی همبازی مثل محمد داشتم. بعضی آدم ها تکرار نشدنی هستند.