کتاب حاضر، آينه‌اي است از سن‌پترزبورگ اواخر قرن نوزدهم در هجمۀ اختناق و بوروکراسي کشندۀ تزاري ، سنت‌هاي ارتجاعي و ضدعقلاني و دست‌وپا زدن بيهوده براي گذر به‌سوي توسعه. بيه لي اين‌همه را چنان کلاف سردرگمي مي‌يابد که دچار جنونش مي‌کند و در رمان خود آن را با تمام وجوهش بازمي‌نمايد، آن‌طور که به قول مارشال برمن، اين رمان را مي‌توان به‌مثابه نوعي نقشۀ چهاربعدي سن‌پترزبورگ دانست؛ با حضور همۀ اشباحي که بر فراز آن پرسه مي‌زنند؛ از پطر کبير و جانشينانش تا پوشکين ، گوگول ، آناکارنينا و راسکولنيکف، همه و همه نه‌تنها ذهن شخصيت‌هاي بيه لي را تسخير مي‌کنند، بلکه عملاً در خيابان‌هاي شهر او به‌صورت مادي تجسم مي‌يابند .