کتاب «پرسه‌زن»، اولین رمان «آتیلگان» و یکی از سرآمدان و نمایندگان داستان مدرن در ترکیه و آغازگر شهرت ملی و جهانی این نویسنده‌ی نوگرا و مارکسیست تُرک است. داستان مردی خسته، عاصی، جداافتاده از دوست و آشنا، به مثال همه‌ی روشنفکران محکوم به زیستن در خفقان و پناهنده‌شده به دامن سینما. پرسه که در کلان‌شهرهای مدرن معنایی تازه و ویژه دارد، یکی از عناصر زیست شهری انسان مدرن است که او را در هیاهوی زندگی سرشار از رنج همچنان در شهر زنده و روی پای خودش نگه می‌دارد. «پرسه‌زن»، روایتی مدرن، درونی، و سرشار از چالش‌های روان‌شناختی بشر مدرن در یک جامعه‌ی درحال توسعه است که روشنفکرانش در گیرودار مواجهه با مردمان پیشامدرن به قلب مدرنیته پناه می‌برند، به جلوه‌ی راستین آن؛ سالن‌های عزیز سینما، و مردم خیره به پرده و فیلم‌هایی که دوستشان داریم. کتاب «پرسه‌زن» را برای سیروسفری شورانگیز، ولی اندوهگین در استانبول نیمه‌ی دوم قرن بیستم و تاریخ سینما باید خواند.