وزارت فرهنگ و هنر در سال 1348 سندی به نام «سیاست فرهنگی ایران» منتشر می کند. «فرهنگ برای همه» یکی از اصول مندرج در این سند رسمی است که یکی از بندهای آن «پرورش ذوق عامه» نام دارد. این سند نقطه آغاز برنامه ریزی برای تربیت ذوق و شمّ زیباشناختی ملت به ضرب سیاست گذاری فرهنگی دولت نبود؛ بلکه پیشینه آن به آغاز دوران پهلوی می رسید. این کتاب مطالعه ای در تبار ایده تربیت ملت و پرورش ذوق آن نزد دولتمردان عصر پهلوی اول است که با تحول و دگرگونی هایی به سیاست مقابله با گسترش فرهنگ عامه پسند و پدیده هایی چون «فیلم فارسی» و «تئاتر لاله زاری» در دهه های 1340 – 1350 تبدیل می شود.