در جنوبی ترین شهر ایران، «خرمشهر»، پسری به نام «صالح» همراه با پدر و مادر زندگی می کرد. همه او را صالی صدا می زدند. صمیمی ترین دوست او بهنام بود که به همراه ننه صفورا زندگی می کرد. سالی هرسال تابستان به همراه خانواده به شیراز می رفت. او یک تابستان که صالی به تنهایی در خرمشهر ماند، عراقی ها خرمشهر را اشغال کردند. آنها همه جا را بمباران کردند. بمبی به یک خانه اصابت کرده بود. کبوتر و کلاغ مهربانی صالی را از وجود نوزاد سه ماه ای، در آن خانه مطلع کردند و او به همراه بهنام کودک را نجات داده و به ننه صفورا سپردند. برادر صالی «جاسم» برای جنگ با عراقی ها به شلمچه رفته بود. صالی به خواست پدر برای یافتن جاسم رفت، اما در راه زخمی شد و دوباره کلاغ و کبوتر مهربان به یاری او شتافتند، آنها به صالی گفتند که پیش نخلی که به پری نخلستان مشهور است برود. پری نخلستان دارای قدرت جادویی بود و مثل انسان ها می توانست خم و راست شود و سرسبز بود. پری نخلستان وقتی صالی را دید، با مهربانی او را دربرگرفت و مداوایش کرد. در پی حوادثی بهنام و صالی دچار دردسر می شوند و این بار نیز به کمک پری نخلستان نجات پیدا می کنند. این رمان برای کودکان به نگارش درآمده است.