بررسی ابعادی از اعمال و عبادات مخصوص ماه مبارک رمضان به ویژه استفاده از فرصت استثنایی این ماه برای توبه و استغفار است. در ابتدای این اثر به رابطه بین توبه و استغفار و مقدمه بودن استغفار برای توبه پرداخته شده و از منظری قرآنی و روایی به بیان آثار گناهان بر روح و روان انسان و تبعات دنیوی و اخروی پرداخته شده است. نویسنده در ادامه به آثار فردی و اجتماعی گناه اشاره نموده و لزوم استغفار از همه گناهان و لزوم اصلاح نفس و پیشگیری از گناه و پاک شدن از آن مورد تأکید قرار گرفته است. نویسنده اصرار بر گناه را مانع اصلی توبه برشمرده و برکات استغفار در جلب رحمت الهی را از منظری قرآنی و روایی بیان کرده و آن را نعمتی بزرگ از جانب خدا برای بندگان خویش عنوان کرده است. وی شب های قدر را بهترین فرصت برای توبه و استغفار و دعا و ذکر را بهترین وسیله برای دستیابی به توبه ذکر نموده است.