با مطالعة تاریخ نوسازی و مدرنیسم در ایران معلوم می شود که سلطنت پهلوی یکی از موانع مهم رشد این سامان و از عوامل عقب ماندگی آن به شمار می آید. پهلویسم یا شبه مدرنیسم تلاش فراوانی به عمل آورد تا ضمن حرکت در چشم انداز متن مدرن و با دستاویز قرار دادن برخی ظواهر ایران باستان، مبادی فکری سلطنت ایران شهری را با مدرنیسم ممزوج نموده و از حاصل جمع آن ایدئولوژی نوینی را به جای اسلام محور مناسبات مدنی و فعالیت های سیاسی ـ اجتماعی ایرانیان قرار دهد. این کتاب، نگاهی اسنادی است به روندی که از تغییر اجباری ظواهر جامعة ایرانی آغاز شد و در دوره های بعد بر مسایل بنیادی و محتوایی جامعه متمرکز گردید. عنوان های برخی از اسناد عبارت اند از: گزارش سفارت ایران در استانبول در خصوص کشف حجاب در ترکیه؛ تصویب قانون مجازات اعمال منافی عفت؛ تشکیلات سازمان پرورش افکار؛ و نامة شورای زنان ایران و محمدرضا شاه دربارة حقوق زنان.