درون‌مايه اصلي داستان حاضر عشق است. پيرمردي مرفه با زني خارج از جايگاه طبقاتي خود رابطه برقرار مي‌کند. دختر داستان، نقش يک شيء قابل تملک را دارد، يک شيء خريدني که با پول معامله مي‌شود. پيرمرد علاوه بر سلامت جسماني، تنها به فضيلت خود مي‌انديشد، يعني به چهره پاک و مقدسي که مي‌خواهد از خود ارائه دهد و براي اثبات آن قرار است با دلسوزي و شفقت در حق دختري جوان، او را از فقر و بدبختي برهاند. دغدغه او ممنوعيت يا مذموم بودن رابطه‌اش با دختر جواني است که مي‌تواند جاي فرزندش باشد.