«پیش از طلوع» و «پیش از غروب» دو صورت یک زندگی اند، دو موقعیت در یک رابطه. فیلم نامة «پیش از طلوع»، داستان جوانی و شور و شری است که دل هر تماشاگری را، قاعدتا به تپیدن وامی دارد و آن همه هیجان، آن همه عشقی که در رفتار «حبسی» و «سلین» بود و می خواستند وین افسانه ای را وعده گاه خود کنند، ظاهرا، مثل هر داستان دیگری باید در ذهن تماشگران ادامه پیدا می کرد؛ یا دست کم این چیزی بود که پایان فیلم اول نشان می داد. نه سال بعد، «لینکلیتر» «پیش از غروب» را ساخت که ادامة فیلم پیش از طلوع بود؛ آدم ها همان آدم ها بودند، اما با تغییری عظیم؛ سلین و حبسی پیش از غروب نه سال پیرتر شده بودند. نه سال بی خبری ممکن است موجب گردد هر پیوندی مخدوش یا فراموش شود، یا هر دو عاشق به دلیلی وعده را به جا نیاورند؛ چیزی که در فیلم دوم شاهد آن هستیم؛ هرچند که در پایان مشخص نمی شود که حبسی و سلین به یک دیگر می رسند و با هم ازدواج می کنند یا نه.