کتاب «سرمایه داری در قرن بیست و یکم»، به رغم اینکه در برخی موارد اطلاعات مفید و نکته سنجی های جالبی ارائه می دهد، اساسا، به طور خواسته یا ناخواسته، بر مغالطه بناشده؛ یعنی با درهم آمیختن برخی سخنان درست و نادرست نهایتا به نتایج نادرست می رسد. اقتصاددان فرانسوی در این کتاب در مقام منتقد نظام آموزشی جریان اصلی و رسمی علم اقتصاد ظاهرشده، اما درواقع خود عملا قربانی برخی بدآموزی ها و نقص های این جریان است. مهم ترین نقص کتاب «پیکتی» این است که بنای آن نقد انباشت سرمایه و نابرابری است، اما خود مؤلف اساسا «نظریه سرمایه» ندارد و در جای جای کتاب اقتصاد خُرد و کلان را درهم می آمیزد. نویسنده در این کتاب به بررسی انتقادی از آن کتاب می پردازد.