کتاب حاضر دربردارنده داستانی فارسی است. هدف از نوشتن این داستان، بازگو کردن حقایقی است که از دید عموم مردم پنهان است. اما در هر لحظه از زندگی همراه و همگام انسان است. اتفاقات و حوادث این داستان حقایقی است که از نگاه عرفا و آنان‌که راه طریقت را پیموده‌اند، روشن و قابل درک است. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «حسین در حالی‌که رنگ بر چهره نداشت و حتی نمی‌توانست قدم از قدم بردارد به در کلبه رسید. پیش از آن‌که در را بکوبد، در چوبی با صدای خشک برخاسته از میله‌های روغن‌کاری نشده‌اش به آرامی باز شد.»