برای بررسی مسائل دین پژوهی به صورت تخصصی، عقل حکم می کند که ابتدا به سرمنشأ هستی بپردازد و بعد از اثبات توحید و وحدانیت منبع واجب الوجود، در مرحله بعد به ضرورت وجود دین توجه کند. در این کتاب، از ابتدای مبحث اثبات وجود خدا تا ابتدای مبحث امامت، نویسنده فقط طبق اعتقادات شیعه سخن گفته است. ولی مبحث امامت و تشیع لازم است که به طور دقیق، مورد بحث تطبیقی قرار گیرد؛ زیرا بیشترین درگیری های فکری و اعتقادی فریقین شیعه و سنی در همین مسئله است.