این مجموعه، ترجمه‌ی برخی از شعرهای مختوم قلی فراغی (1089-1012 خورشیدی) شاعر ترکمن است. اشعار کتاب از دیوان این شاعر به زبان آذری، که چاپ سال 1976 در دمشق است، انتخاب شده‌اند. در میان این اشعار، شعرهایی با مضامین اجتماعی و هم‌چنین ترانه‌هایی عاشقانه را می‌توان یافت. ازجمله اشعار کتاب می‌توان به “دشت ترکمن”، “خزر در چشمان من”، “جاده‌ای به سوی ماه”، “عریانی”، “جهان تبعیدگاهی‌ست”، “روزگار ترانه‌کش” و “زندان، موطن ماست” اشاره کرد. برای نمونه در بخشی از کتاب آمده است: چشمان تو قاتل منند/ زبانت پهلوان قصه‌هایم!/ بیمار توام! زیبا!/ به عشوه‌یی درمانم کن!/ حلاج‌وار، بر پوست کنده‌ی تنم می‌نگرم نعره می‌زنم: خدایم من!….