کتاب حاضر گزارشی از فلسفه های تعلیم و تربیت در تاریخ آموزش و پرورش غرب و ارزیابی برخی از اندیشه های آن از دیدگاه فمنیستی است. گزارش ارزیابانه نویسنده مانع از تقریر دقیق اندیشه تربیتی متعلق به گرایش های دیگر نبوده و ارجاع به نوشته های داعیه داران رویکردهایی که از آن سخن گفته نشان دهنده تمایل او به رعایت انصاف است. این اثر در لابلای تقریر آرای فلسفی و تربیتی دربردارنده نکته سنجی هایی است که افق های نوینی را به سوی پژوهشگران در عرصه فلسفه تعلیم و تربیت می گشاید.