اهمیت اندیشه ی ابن عربی از این روست که پختگی اندیشه ی اسلامی را در حوزه های گوناگون فقه، الهیات، فلسفه، تصوف، تفسیر قرآن، علوم حدیث، علوم بلاغت، لغت و… به نمایش می گذارد. از این دیدگاه، بررسی و پژوهش آموزه ها و اندیشه های او، چشم اندازی از اندیشه ی اسلامی در سده های ششم و هفتم هجری را پیش چشم می گذارد و از دیدگاهی دیگر، شیخ اکبر محی الدین ابن عربی، پل پیوند میان میراث جهانی و میراث اسلامی است و از این دیدگاه میراث ابن عربی نموداری است از پیوند زنده و خلاق با میراث جهانی روزگار او ـ چه فرهنگ دینی مسیحی و یهودی و چه فرهنگ فکری و فلسفی. نشان این پیوند شیفتگی ای است که او را در بهره گیری از اصطلاحات گوناگون برای بیان موضوعی یگانه از خویش نشان می دهد. البته اهمیت ابن عربی به منزله ی پل و پیوند، تنها همین نیست که او میراث انسانی روزگار خویش را به خوبی می شناسد و آن ها را در پی ریزی کاخ برافراشته ی فکری و فلسفی خویش به کار گرفته است که افزون بر این به همین اندازه در بازسازی میراث انسانی از راه اثر گذاری کارا و خلاقش در آن نقش داشته است. اثر حاضر، ترجمه ای است از کتاب “هکذا تکلم ابن عربی”، تالیف “نصر حامد ابوزید” و به ابن عربی و آرا و اندیشه های او اختصاص یافته است. در پایان مترجم تصریح می کند: “ابن عربی، در سایه ی پیرمردی از شریعت و شیوه ی خاتم الانبیا (ص) بود که از جاهلیت به پایگاه بلند ختم ولایت و خاتم الاولیایی رسید”.