کتاب در آغاز مروری است بر زندگی و آثار “اوژن یونسکو” ـ نمایش‌نامه‌نویس رومانیایی. سپس متن گفت‌وگوی “داوود رشیدی” و “پری صابری” با وی به همراه نمایش کرگدن درج گردیده است. در بخش دوم نیز گفت و گو با “اوژن یونسکو” در تالار مولوی و متن نمایش‌ “لجن” به قلم وی فراهم آمده است. گفتنی است در نمایش “کرگدن” که طرح آن ساده، خطی و بی‌پیرایه است یک منطق‌دان به نام “برانژه” و دوستش “ژان” در میدان یکی از شهرهای کوچک هستند که جنب و جوش در این میدان با نعره‌ی یک کرگدن به هم می‌ریزد و در تحلیل این پیشامد، هرکس نظری می‌دهد. سپس بین “ژان” و “برانژه” جر و بحثی بر سر یک موضوع کوچک درمی‌گیرد که منجر به جدایی آن‌ها از یک‌دیگر می‌شود (پرده‌ی اول). در دومین صحنه، “برانژه” ناتوان و نگران، شاهد مسخ “ژان” می‌شود و در صحنه‌ی آخر، بحثی فلسفی درباره‌ی لزوم یا عدم مقاومت در مقابل بیداد این بیماری واگیر درمی‌گیرد همه به جز “برانژه” تسلیم بیماری کرگدنی می‌شوند. به گفته‌ی نویسنده، این نمایش‌نامه حکایتی است اخلاقی: حکایت نبرد ناخواسته و احتمالا ناتوان ولی غیر قابل پیش‌گیری فرد بر ضد نازیسم.